પ્રેરણા પરિમલ
આત્માની વાણી
World Peace Mission' ના કાર્યકરો તથા અરવિંદ આશ્રમના અંતેવાસીઓ ડૉ. સ્મીથ અને મુખરજી યોગીજી મહારાજને મળવા અને આશીર્વાદ લેવા આવ્યા. સ્વામીશ્રીના પ્રથમ દર્શનથી જ તેઓ તેમને દિવ્ય અનુભુતિ થઈ. સ્વામીશ્રીએ તેમને વાતચીત કરવા કહ્યું, પણ તેઓ કહે કે, 'અમારે કંઈ કહેવું નથી. પૂછવું નથી. દર્શનથી જ શાંતિ શાંતિ થઈ ગઈ છે. ખરેખર ! સ્વામીજી તો માતાજી અને અરવિંદ જેવા જ સમર્થ આત્મદર્શનવાળા પુરુષ છે એમાં જરાય શંકા નથી. એટલે તેઓ અમને આશીર્વાદ આપે એ જ બસ છે.'
આથી વધુ તેઓ બોલી શક્યા નહિ. ફક્ત સ્વામીશ્રી પાસે અંતરના આશિષ માગ્યા. સ્વામીશ્રીએ તેમને હેતથી આશીર્વાદ આપ્યા. તે બંને ભાઈઓ સ્વામીશ્રીની વાણી સાંભળી ગદ્ગદિત થઇ ગયા ને કહે, 'આપની વાણી આત્માની છે અને તે અમે સમજી શકીએ છીએ.'
તેઓ બંને સ્વામીશ્રીના ચરણોમાં પડી ગયા. કેટલીયેવાર સુધી ચરણો ચૂમીને ઝૂકી રહ્યા પછી ઊભા થઈ ભાવભીની વિદાય લીધી. (દારેસલામ, તા. ૨૫-૧૨-'૫૯)
Vachanamrut Gems 
Gadhadã I-34:
Cause of Suffering
Muktãnand Swãmi then asked, "It is extremely difficult for a person to attain God. Moreover, there is no greater benefit and no greater bliss than attaining God. Why, then, do people forsake such immense bliss and strive agonisingly for worthless objects? That is the question."
Shriji Mahãrãj said, "Here, I shall answer that. When one ignores the injunctions of God and begins to stray away from them, one suffers. On the other hand, if one acts according to those injunctions, one will experience the true bliss of God. So, in fact, one suffers only to the extent that one transgresses the injunctions of God. Therefore, renunciants should live according to the injunctions that have been prescribed for renunciants, and householders should live according to the injunctions that have been prescribed for householders. One suffers to the extent that one lapses in observing these injunctions."
[Gadhadã I-34]