પ્રેરણા પરિમલ
જાણપણું
અમદાવાદથી ટ્રેનમાં અટલાદરા આવતા હતા. રસ્તામાં મહી નદી આવી ત્યારે તેના દર્શન કરતા યોગીજી મહારાજ સૌને કહે, 'માનસિક સ્નાન કરો.'
અટલાદરા પહોંચ્યા. મંદિરમાં દર્શન કરવા પધાર્યા. સ્વામીશ્રી છેલ્લા મંદિરમાં હરિકૃષ્ણ મહારાજની મૂર્તિના દર્શન કરતા ઘણા મગ્ન થઈ ગયા અને બોલ્યા, 'હરિકૃષ્ણ મહારાજ, રાજી છો ને !'
તે સાંભળી સનાતન સ્વામીએ હસતાં હસતાં પૂછ્યું : 'મહારાજે ઉત્તર આપ્યો ?'
'હા, મહારાજ કહે છે, બેઠો છું,' બે હાથે જાળી પકડી એકીટશે હરિકૃષ્ણ મહારાજને નિહાળતા સ્વામીશ્રી બોલ્યા.
આગલે દિવસે અમદાવાદમાં કથા પ્રસંગમાં આકાશવાણીની વાત આવી. તે સાંભળી સ્વામીશ્રીએ પૂછ્યું, 'અત્યારે આકાશવાણી થતી હશે ?' એટલે શંકર ભગત કહે, 'પ્રગટવાણી સાંભળવા મળે છે પછી આકાશવાણીનું શું કામ છે ?'
સ્વામીશ્રી હસતાં હસતાં, માથે હાથ ઘસતાં બોલ્યા, 'પ્રગટવાણી પગ તળે ઘસાય છે... બહુ મહિમા... મહિમા પગ તળે ઘસાય છે !' એમ કહી સભાને રમૂજ કરાવી, સૌને જાણપણું આપ્યું. (અટલાદરા, તા. ૯-૭-'૫૯)
Vachanamrut Gems 
Gadhadã I-29:
Intensification of Bhakti
Thereupon Gopãlãnand Swãmi asked, "How can the force of bhakti coupled with dharma, gnãn and vairãgya be intensified? Shriji Mahãrãj replied, "There are four means to accomplish this: One is a pure place, the second is an auspicious time, the third is pious actions, and the fourth is the company of a holy person. Of these, the influence of actions is slight, whereas the influences of place, time and company are more powerful… Therefore, one should stay where there is a pure place and should abandon - by whatever means necessary - a place where the time has become unfavourable. One should keep the company of devotees of God as well as the company of the Sant who is a knower of Brahma and who observes the five religious vows. As a result, a devotee\\'s bhakti for God gains tremendous vigour. This is the answer to your question."
[Gadhadã I-29]