પ્રેરણા પરિમલ
યોગીચરિતમ્ - ૨૯૨
મુંબઈ, તા. ૧૫-૭-૧૯૭૦
સાંજે નિત્યકર્મથી પરવારી યોગીજી મહારાજ ઉકાળો લઈ રહ્યા હતા, ત્યારે બોટાદના ભગા દોશીના કુટુંબના કેટલાક હરિભક્તો સ્વામીશ્રીને મળવા આવ્યા. સ્વામીશ્રી આફ્રિકા, લંડન વગેરે સ્થળોએ જઈ આવ્યા અને સત્સંગ-પ્રચાર કર્યો, તે અંગે તેઓ આવતાંની સાથે જ સ્વામીશ્રીની પ્રશંસા કરવા લાગ્યા.
'બાપા ! આપે તો ભારે ડંકો માર્યો. મહારાજના વખતમાં પણ આપણો સત્સંગ ગુજરાતથી બહાર નથી ગયો, તે આપે લંડન સુધી ફેલાવ્યો.'
'શું બોલો છો ? એવું ન બોલાય !' સ્વામીશ્રીએ એમને બોલતાં એકદમ રોક્યા ને કહ્યું, 'શ્રીજીમહારાજની ર્દૃષ્ટિથી આ બધો સત્સંગ વધે છે. આપણે કોણ ? ગાડા નીચે કૂતરું ચાલ્યું જાય ને પછી જાણે 'હું ગાડું હંકારું છું' એમ ન થાય. મહારાજની દૃષ્ટિથી ડંકો વાગ્યો છે.'
પોતાના ઇષ્ટદેવ શ્રીજીમહારાજની જ શક્તિનું પ્રધાનપણું આગળ કરતાં સ્વામીશ્રીના આ શબ્દોથી તે હરિભક્તો તથા ત્યાં બેઠેલા સૌ કોઈને 'સ્વામીસેવકભાવ'નું સ્વામીશ્રીમાં યથાર્થ દર્શન થયું.
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems
Gadhadã I-56:
Overcoming Vanity
Muktãnand Swãmi then asked, "Mahãrãj, by what method can a person overcome the vanity which arises due to gnãn, vairãgya, bhakti, and other noble virtues?"
Shriji Mahãrãj replied, "If, while realising the greatness of God's devotees, he physically bows down to them, serves them menially, recognises thoughts of vanity when they arise in his heart and maintains the force of thought, then vanity is eradicated."
[Gadhadã I-56]