પ્રેરણા પરિમલ
અંતર-આશિષ
તા. ૦૫-૦૭-૨૦૦૫, વિ. સં. ૨૦૬૧, જેઠ વદ ૧૪, મંગળવાર, જામનગર
દિગંત પરેશભાઈ માધાણી બાળમંદિરમાં ભણતો ત્યારથી નિયમિત પૂજા કરે છે. સત્સંગનું પહેલેથી જ વાતાવરણ અને સંસ્કારો પણ એવા. એકવાર સ્કૂલમાં જવા માટેની રિક્ષા આવી ગઈ. એનાં મમ્મીએ એને ફટાફટ તૈયાર થઈ જવાનું કહ્યું. દિગંત તૈયાર થઈ ગયો અને રિક્ષામાં બેસીને સ્કૂલમાં ગયો, પરંતુ બાળમંદિરમાં ભણતા આ શિશુને એવું જાણપણું હતું કે આજે પૂજામાં રોજ કરતાં અડધી જ માળા થઈ છે એટલે પોતાના ખિસ્સામાં ગોમુખી અને માળા સાથે લીધી, અને રિસેસના ટાઇમમાં બાકીની માળા એણે પૂરી કરી અને ત્યારપછી જ નાસ્તો કર્યો.
Vachanamrut Gems 
Sãrangpur-17:
The Unlimited Greatness of God
… Then, holding a branch of the tamarind tree, He stood facing east and said, "From here, the full moon appears like a small plate. But as one approaches it, it appears to get increasingly larger. Then, when one comes extremely close to it, it becomes so vast that one is unable to see its limits. Similarly, as obstacles in the form of mãyã are overcome, and one increasingly attains the proximity of God, one realises the unlimited greatness of God, and one's sense of servitude towards Him is increasingly strengthened."
[Sãrangpur-17]