પ્રેરણા પરિમલ
બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રમુખસ્વામી મહારાજની પ્રેરક પ્રસંગ-સ્મૃતિઓ
તા. 13-8-2010, બોચાસણ
રોહિતભાઈ ઉપાધ્યાય નામના એક રિક્ષાચાલક અમદાવાદથી ખાસ દર્શને આવ્યા હતા. વરસોથી રિક્ષા ચલાવીને ગુજરાન ચલાવતા તેઓએ અત્યાર સુધીમાં રિક્ષા ચલાવતાં ચલાવતાં અનેકને વ્યસનમુક્તિ કરાવી છે અને તેઓએ સ્વેચ્છાથી 99 વખત રક્તદાન કર્યું છે. 100મી વખત રક્તદાન કરતાં પહેલાં ખાસ સ્વામીશ્રીના આશીર્વાદ લેવા માટે તેઓ આવ્યા હતા. તેઓની આવી ધગશ જોઈને સ્વામીશ્રી રાજી થયા. જો એકેએક સત્સંગી આ રીતે મિશન લઈને બેસે તો બી.એ.પી.એસ. સંસ્થા જ નહીં, સમગ્ર સ્વામિનારાયણ સંપ્રદાય ક્યાં પહોંચી જાય !
Vachanamrut Gems
Gadhadã III-21:
Through Bhagwat dharma the Jiva attains God's abode
“Dharma is of two types: One is nivrutti dharma and the other is pravrutti dharma. In turn, these two types of dharma can either be related to God or not related to God. Of these two, the type of dharma that is related to God is the one that was adopted by Nãrad, the Sanakãdik, Shukji, Dhruv, Prahlãd, Ambrish, and other devotees. It is this dharma that is known as bhãgwat dharma or ekãntik dharma. In fact, this type of dharma is not different from bhakti; they are both one. The type of dharma that the avatãrs of God come to establish is this very same dharma. On the other hand, the dharma of one’s caste and ãshram alone is extremely inferior compared to bhãgwat dharma, because it is through bhãgwat dharma that the jiva crosses God’s mãyã and attains the abode of Purushottam. Therefore, the eminence of bhãgwat dharma and bhakti is the same, and the fruits of both are exactly the same as well. It is in this way that the greatness of bhakti and dharma are the same. In comparison, though, the dharma of one’s caste and ashram on its own is extremely weak, and its fruits are also temporary.”
[Gadhadã III-21]