એક ગામમાં વિચરણ દરમ્યાન પ્રમુખસ્વામી મહારાજ ઘરમાં પધાર્યા. ઘર નાનું હતું અને રસોડામાં થઈને અંદરના ઓરડામાં જવાનું હતું. સ્વામીશ્રી જેવા પધાર્યા કે તરત જેના ઘરમાં પધરામણી હતી એ નવા સત્સંગીભાઈએ ઉતાવળા ઉતાવળા આગળ જઈને રસોડામાં રોટલા ઘડતાં પોતાનાં પત્નીને બીજા ઓરડામાં જવાનું કહ્યું. તાવડી પર શેકાતો રોટલો એમ ને એમ મૂકી એ બહેન બહાર નીકળી ગયાં.
સ્વામીશ્રી રસોડામાંથી પસાર થયા અને જોયું કે રોટલો બળે છે. તરત જ નીચા નમી તાવેતાથી રોટલો ફેરવી નાખ્યો અને અંદરના ઓરડામાં પધાર્યા. રોટલો બળતો બચી ગયો. સાથે સાથે એ બહેનનું દઝાતું હૈયું પણ બચી ગયું. સ્વામીશ્રી જેવા મહાપુરુષ આમ દાઝતો રોટલો ફેરવી નાંખશે, એવી તો કલ્પનાય ક્યાંથી હોય ? અને એ બહેનને મનમાં તિરસ્કાર હતો, એ ભક્તિભાવમાં પલટાઈ ગયો.