આજે પત્રવ્યવહાર દરમ્યાન એક મુમુક્ષુનો પત્ર આવેલો. તેમાં તેણે લખેલું કે ‘પરમ પૂજ્ય પ્રગટ બ્રહ્મસ્વરૂપ મહંત સ્વામી મહારાજનાં ચરણ કમળમાં દંડવત પ્રણામ તથા હેતપૂર્વક જય સ્વામિનારાયણ.
બાપા ! ઘણી વિટંબણા પછી આ કાગળ લખી રહ્યો છું. મારા મનમાં હજી કુશંકાઓ રહ્યા કરે છે. આપના પ્રત્યે સદ્‌ગુરુભાવ હતો પણ હવે બાપા જેવો ભાવ ક્યારેક થાય છે, ક્યારેક નથી થતો. તેનું શું સમજવું મારે ? બીજાના જેવો મને આનંદ થતો નથી. આપનાં વૉકિંગ-દર્શન કરતી વખતે પ્રસંગો સાંભળ્યા. તેમાં બાપા જેવું ઐશ્વર્ય આપમાં આવ્યું(તેવી વાત થઈ). તેની મને શંકા થાય છે. તો તેનો સ્પષ્ટ શબ્દોમાં મને ઉપાય કહો. મારે શું સમજવું ? મારે મારા જીવનું કલ્યાણ કરવું છે. જેમ હોય તેમ મને કહો.’
આ વિગત વાંચીને સ્વામીશ્રી એકદમ સ્પષ્ટ શબ્દોમાં ઉત્તર લખાવવા લાગ્યા : ‘બહારના દેખાવમાં બધા જુદા લાગે. યોગીજી મહારાજ, પ્રમુખસ્વામી મહારાજ... પણ અંદર તત્ત્વ એક જ છે. જે મહારાજ ભગતજી મહારાજમાં હતા એ જ શાસ્ત્રીજી મહારાજમાં, એ જ યોગીજી મહારાજમાં, એ જ પ્રમુખસ્વામી મહારાજમાં... એ જ આપણે પણ તત્ત્વ છે. મૂળ તો મહારાજ બધામાં છે. મહારાજનો જ પ્રતાપ છે.’
સ્વામીશ્રીએ એ એક મુમુક્ષુના મિષે આવી નાની-
મોટી શંકા-કુશંકામાં સપડાયેલા સૌને સદાયને માટે નિઃશંક કરી દીધા.