પ્રેરણા પરિમલ
દિગંતમાં ડંકા - ૪૯
મ્વાન્ઝા, તા. ૨૮-૩-'૭૦
શ્રી રામુભાઈના પ્રેસમાં કામ કરતા આફ્રિકન ભાઈ શ્રી હબીબને સ્વામીશ્રીએ ૧૯૬૦માં કંઠી ધારણ કરાવેલી અને માળા આપેલી. તે અત્યાર સુધી એણે સાચવી રાખી હતી. અને સભાપ્રસંગમાં તેને પોતાની ભાવના વ્યક્ત કરવાની ઇચ્છા થઈ આવી. સ્વામીશ્રીએ સંમતિ આપી. તેણે કહ્યું :
'સ્વામીશ્રી મને પ્રેરણા આપે છે ને મને માળા ફેરવવાનું મન થાય છે. સ્વામીશ્રી મારા ઉપર ને મારા દેશ ઉપર એવા આશીર્વાદ વરસાવે કે અમે બધા આબાદ થઈએ. સ્વામીશ્રીની તબિયત દસ વર્ષ પહેલાં હતી તેવી જ છે ને ભવિષ્યમાં પણ આવી ને આવી તબિયત રહે તેવી ખુદાને પ્રાર્થના.'
આવા હેતના ઉદ્ગારો સાંભળી સ્વામીશ્રીએ એને આશીર્વાદના બે થાપા પ્રેમથી આપ્યા.
દસ દસ વર્ષનાં વહાણાં વહી ગયાં પછી પણ આજે આ આફ્રિકન હૃદયને ભક્તિથી ધબકતું કોણે રાખ્યું હશે ?
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems
Kãriyãni-11:
God's Constant Proximity
Thereupon Shriji Mahãrãj replied, "If a devotee has deep affection for God and treats the worldly panchvishays that are not related to God as vain, and if he is firmly attached to God via the panchvishays, then wherever such a devotee goes by God's command, the form of God also goes with him…"
[Kãriyãni-11]