પ્રેરણા પરિમલ
દિગંતમાં ડંકા - ૪૫
કંપાલા, તા. ૨૫-૩-'૭૦
શ્રીહરિ સ્વામીના પૂર્વાશ્રમના બે ભાઈઓ, ડૉ. રમણભાઈ તથા ડૉ. પ્રફુલ્લભાઈ, સ્વામીશ્રીનાં દર્શને આવ્યા હતા. શ્રીહરિ સ્વામી સાધુ થયા તે શરૂઆતમાં એમને નહોતું ગમ્યું. વિરોધ પણ કરેલો. હવે વિરોધ મૂકી દીધો હતો. સ્વામીશ્રીએ તેમને ખાસ યાદ કરીને બોલાવ્યા અને કહ્યું :
'તમે શ્રીહરિને સાધુ થવા દીધા તે કેવા થયા ? હવે તેના ભાગના દોઢ લાખ રૂપિયા અમને આપજો. અમે હૉસ્પિટલ કરાવીશું, કૉલેજ કરાવીશું...'
એમનાં બીજા છ ભાઈઓ ડૉક્ટર એટલે સ્વામીશ્રીએ એમની આગળ હૉસ્પિટલ અને કૉલેજ કરવાનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો અને શ્રીહરિ સ્વામીનો ભાગ સેવા નિમિત્તે માગ્યો. તેઓ બીજું કાંઈ ઉચ્ચારે તે પહેલાં સ્વામીશ્રીએ એવું નિવેદન કર્યું કે તેમના વિચારો જ સ્થિર થઈ જાય. સ્વામીશ્રીના સદ્ભાવ તળે તેઓ દબાઈ ગયા.
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems 
Loyã-1:
Even a Trace of Anger Leads to Misery
Then Shuk Muni asked, "Mahãrãj, if a slight trace of anger arises but is then suppressed, is such anger obstructive, or not?"
Shriji Mahãrãj replied, "If a snake were to appear in this assembly at this moment, then even if it does not bite anyone, everyone would still have to rise and scatter; there would be panic in everyone's heart. Furthermore, if a tiger were to come and roar at the outskirts of a village, then even if it does not harm anyone, all would feel terror within, and no one would come out of their homes. Similarly, even if a trace of anger were to arise, it would still be a source of extreme misery."
[Loyã-1]