પ્રેરણા પરિમલ
પ્રગટ બ્રહ્મસ્વરૂપ મહંત સ્વામી મહારાજની પ્રેરક પ્રસંગ-સ્મૃતિઓ
તા. 4-6-2017, સારંગપુર
આજે ઘનશ્યામચરણદાસ સ્વામીએ રમૂજ કરતાં કહ્યું : ‘હરિ તારાં નામ છે હજાર, કયા નામે લખવી કંકોતરી...’ પછી અર્થ સ્પષ્ટ કરતાં કહે : ‘આપને જમવાનું સ્થાન રોજ બદલાય છે, ક્યાં જવું કેવી રીતે ખબર પડે ?’
નારાયણમુનિદાસ સ્વામી હસતાં કહે : ‘મહારાજનું પણ વચનામૃતમાં આવું જ વર્ણન છે ને ! અલગ અલગ જગ્યાએ વચનામૃતો ઉદ્બોધ્યાં છે.’
સ્વામીશ્રી પણ તેમાં સૂર પુરાવતાં કહે : ‘વચનામૃતમાં આવે છે ને કે મહારાજ પધાર્યા અને આસન બિછવાવીને વિરાજ્યા, અર્થાત્ પહેલાંથી નક્કી ન હોય. મહારાજ જઈને નક્કી કરે. આસન બિછવાવે પછી કથા ચાલુ થાય.’
સ્વામીશ્રીએ સંકેત કરી દીધો.
Vachanamrut Gems 
Vartãl-5.8,9:
How can a hypocrite be recognized?
Then Nãjã Bhakta asked, “How can one recognise a person who, when he speaks, shows that he has faith in God like that of a devotee, yet does not truly have the total refuge of God?”
Shriji Mahãrãj replied, “Only after staying together and working together can one recognise the strength or weakness of the faith of a devotee of God. One who has little faith would become agitated and find a path out of the Satsang fellowship. He would seek solitude where he could engage in worship to his capacity, but he would not be able to tolerate the pressures of living with the fellowship of devotees. Thus, refuge of God is of three levels: highest, medium, and lowest. Due to this, there are three levels of devotees.”
[Vartãl-5.8,9]