પ્રેરણા પરિમલ
દિગંતમાં ડંકા - ૧૬
નૈરોબી, તા. ૧૫-૨-'૭૦
રોજ સાંજે લગભગ ૪.૦૦ વાગે યોગીજી મહારાજ મંદિરના કમ્પાઉન્ડમાં ફરવા નીકળતા. ખુરશીમાં - 'વ્હિલચેર'માં બેસીને જ ફરતા. પણ ખુલ્લી હવા મળે, એવો ડૉક્ટરોનો આગ્રહ રહેતો.
મંદિરની પાછળના ભાગમાં આવ્યા. કોઈએ અહીંથી સ્વામીશ્રીને મંદિરનાં શિખરો બતાવ્યાં. તે જોઈ સ્વામીશ્રી કહે,
'આ ધજા નાની છે, માટે મોટી કરો.'
સ્વામીશ્રીને મોળી વાત ગમતી નહિ. ઠાકોરજી માટે દરેક વસ્તુ વ્યવસ્થિત અને સુંદર હોવી જોઈએ. ધજા પણ સુંદર મોટી, કોઈની નજરમાં આવે - દર્શન કરે તેનું પણ કલ્યાણ થઈ જાય. મંદિરમાં આરતી ટાણે નગારાં - ઝાલર પણ સારા વાગવાં જોઈએ, ઘંટારવ થવો જોઈએ, એવો સ્વામીશ્રીનો આગ્રહ. આમ, દરેક બાબતમાં ઠાકોરજી જ એમનું લક્ષ્ય રહેતું, તેથી કોઈ મોળી વાત એમને ગમતી નહિ.
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems 
Gadhadã I-71:
God and His Abode - Akshardham
Thereupon Shriji Mahãrãj explained, "When God incarnates for the purpose of granting liberation to the jivas, He is always accompanied by His Akshardhãm, His attendants - who are formed of chaitanya - and all of His divine powers; but they are not perceived by others… Therefore, a devotee of God should realise that the form of God along with His Akshardhãm is present on this earth, and he should also explain this fact to others."
[Gadhadã I-71]