ગોંડલ, તા. ૧-૧૨-૧૯૬૯
રાતની સભામાં કીર્તન ભક્તિના કાર્યક્રમમાં રાજુલાના વલ્લભભાઈએ પ્રગટનાં બનાવેલાં કીર્તનો ગવાઈ રહ્યા હતા. યોગીજી મહારાજ પ્રસન્ન મુદ્રામાં હતા. તેઓ કહે,'બતાવો જોઈ.' એમ કહી જેઠાભાઈ પાસે કીર્તન ઉતારેલાં કાગળિયાં હતાં એ હાથમાં લીધાં. એમાંથી એક કાગળ લઈ જેઠાભાઈને આપતાં કહે,'આ કીર્તન ગાઓ.'
એ કીર્તન હતું :
'દુઃખડાં દૂર કરો, સંકટ સર્વે હરો,
યોગીબાપા ! નિર્દોષ કરો છો,
ભક્તોને મારી થાપા...'
જેઠાભાઈએ એ કીર્તન ગાવાનું શરૂ કર્યું અને સ્વામીશ્રી હસવા લાગ્યા. હાથના ઇશારાથી સૌને ગાવાની આજ્ઞા કરી. પોતે સાંભળતા જાય પણ પોતાનું હસવું ખાળી શકતા નહોતા. સર્પદંશવાળી આંગળી-ઉપદેશમુદ્રામાં રાખી હાથનું લટકું કરતા જાય. જ્યારે કંઈક પ્રસન્નતાનો ભાવ બતાવવો હોય ત્યારે સ્વામીશ્રી આ રીતે કરતા - જાણે કહેતા હોય કે 'વલ્લભભાઈ ખરા છે ! પ્રગટનો મહિમા ખરો સમજી ગયા છે ! કીર્તન સારાં બનાવ્યાં છે !' વગેરે ભાવો એ હસ્તુમુદ્રામાંથી ફલિત થતા હતા. છેલ્લું ચરણ આવ્યું,'સ્વામી જોશો ન કરણી હમારી' એ સાંભળી ને પણ ખૂબ હસતા રહ્યા. શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે કે ગુરુ કે સંતના ગુણ એમની હાજરીમાં જ ગાવા, એ જ સાચી ભક્તિ છે !

- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ