પ્રેરણા પરિમલ
પ્રગટ બ્રહ્મસ્વરૂપ મહંત સ્વામી મહારાજની પ્રેરક પ્રસંગ-સ્મૃતિઓ
તા. 30-9-2017, લંડન
આજે સંતોએ પૂછ્યું : ‘સ્વામી ! આપ સ્કૂલમાં શું શું રમતા ?’
સ્વામીશ્રીએ કહ્યું : ‘ફૂટબોલ, બોક્સિંગ, ક્રિકેટ, હોકી...’
આટલું બધું સાંભળીને સંતોના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. અને વચ્ચે જ પૂછી લીધું : ‘સ્વામી ! આપ આટલું બધું રમતા ?’
સ્વામીશ્રી કહે : ‘અમારી સ્કૂલમાં બધી ગેમ્સ (રમતો) કમ્પલસરી (ફરજિયાત) હતી.’ પછી કહે : ‘વિન્ટર(શિયાળા)માં ક્રિકેટ રમતા. રેઈન(ચોમાસા)ની સીઝન(ૠતુ)માં ફૂટબોલ. અને સમર(ઉનાળા)માં હોકી રમતા.’
સંતોએ પૂછ્યું : ‘આપ ક્રિકેટમાં બોલર હતા કે બેટ્સમેન ?’
સ્વામીશ્રી હસીને કહે : ‘ગડબડ સડબડ.’ અર્થાત્ કોઈ ક્ષેત્રમાં એટલો પાવરધો નહોતો.
સંતો એ સ્વીકારી લઈને આગળ પૂછવા જતા હતા પણ ધીરે રહીને સ્વામીશ્રી બોલ્યા : ‘મારી બોલિંગમાં બધા આઉટ થઈ જાય. ગ્રાસકટર બોલ નાખું.’
સંતોને મહાઆશ્ચર્ય થયું. સારા સારા બોલરો પણ ગ્રાસકટર એટલે કે યોર્કર બોલ નાખવામાં ગોથું ખાઈ જાય છે.
સ્વામીશ્રી તે બોલની વિશેષતા જણાવતાં કહે : ‘આમ(ઊંચેથી) બોલ નાખું તોય જમ્પ ન થાય. નીચેથી જ જાય.’
સ્વામીશ્રીને પૂછવામાં આવ્યું : ‘ફૂટબોલમાં આપ કઈ જગ્યાએ ઊભા રહેતા ?’
સ્વામીશ્રીએ કહ્યું : ‘લેફ્ટ ફુલ બેક.’
સંતોએ પૂછ્યું : ‘સ્વામી ! આપ રમવામાં લેફ્ટી(ડાબોડી) છો ?’
સ્વામીશ્રીએ કહ્યું : ‘ના.’
‘તો પછી લેફ્ટ ફુલ બેક પોઝિશન કેમ પસંદ કરતા હતા ?’
લેફ્ટ ફૂલ બેક પર લેફ્ટિ પ્લેયર હોય તે સારી રીતે રમી શકે, માટે મોટે ભાગે આ પોઝિશન પર લેફ્ટી પ્લેયર જ રમતા હોય છે, તેથી સંતોએ આ પ્રશ્ન પૂછ્યો હતો. તેથી સ્વામીશ્રીને પૂછવામાં આવ્યું : ‘આપ લેફ્ટી નહોતા તો શા માટે લેફ્ટ ફુલબેક પર ઊભા રહેતા હતા ?’
સ્વામીશ્રી મર્માળું સ્મિત કરતાં બોલ્યા : ‘અમારી ટીમમાં બીજાને ફાવતું નહોતું એટલે હું ઊભો રહેતો હતો.’ પછી ધીરે રહીને બોલ્યા : ‘પહેલેથી સંપ- સુહૃદભાવ !’
પછી સ્વામીશ્રી બીજી એક રમતની વાત કરતાં કહે : ‘અમારે ત્યાં ‘થ્રી લેગ્ડ રેસ’(ત્રિપગી દોડ) રમાતી હતી.’
આ રમતમાં પોતાનો એક પગ અને બીજા પ્લેયરનો એક પગ સાથે બાંધવાનો હોય. એટલે આપણો એક પગ, બે જણના ભેગા થઈને એક પગ અને બીજા પ્લેયરનો એક પગ - એમ બે પ્લેયરના ભેગા થઈને ત્રણ પગ થાય. અને આવી રીતે રેસ કરવાની.
સ્વામીશ્રી કહે : ‘એમાં પણ બીજાને અનુકૂળ આવે એટલે હું મારો ડાબો પગ મૂકતો હતો. અને તોય અમારે ફર્સ્ટ નંબર આવતો !’
સંતો તો આશ્ચર્ય અને અહોભાવમાં ડૂબી ગયા.
સ્વામીશ્રીના આ બે પ્રસંગો જ ‘સંપ આપણે આપણા તરફથી રાખવાનો હોય, સંપ માટે હું શું કરી શકું ?’ વિચારીને તે પ્રમાણે જ વર્તવાનું હોય તે સમજાવવા પૂરતા છે.
Vachanamrut Gems
Jetalpur-3.11:
Who Should be Considered Great?
“Secondly, in our Satsang one who is well-versed in the scriptures is not necessarily great. Who should be considered great? Well, he who, through vairãgya, considers all 14 realms to be as insignificant as a blade of grass; he who, just as he has firm attachment for his body, has firm conviction of God, i.e., Purushottam, as He is; and he who is oblivious to the world in the waking state just as he is oblivious to the world in the state of deep sleep – such a person is great in our Satsang.”
[Jetalpur-3.11]