પ્રેરણા પરિમલ
યોગીચરિતમ્ - ૨૬૪
નકુરુ, તા. ૧૪-૫-૧૯૭૦
આજે મોડી રાત્રે નકુરુથી મોટરમાં નૈરોબી આવી રહ્યા હતા. રસ્તામાં મોટરમાં હું કીર્તનો ગાતો હતો. નૈરોબી નજીક આવ્યું એટલે યોગીજી મહારાજ કહે, 'તમે આજે કીર્તન સારાં સંભળાવ્યાં. કીર્તન ગાયાં તે હું બહુ રાજી થયો. અમે પણ શાસ્ત્રીજી મહારાજ પાસે કીર્તનો ગાતાં. કોઈ કથા કરે, કીર્તન ગાય તે હું બહુ રાજી થાઉં. અમે ગાડામાં કીર્તન ગાતાં... આમાં શું સમજવાનું ?
'...તું તો મનગમતાને મેલી કરી,
હાથ જોડી રે, રહે હરિને હજૂર,
સમજણમાં ઘણું સુખ છે...'
'... આટલું કરવાનું છે...' સ્વામીશ્રીએ બધાં કીર્તનોનો સાર અને સત્સંગનો સાર કહી દીધો.
'કાંઈ પૂછવું હોય તો પૂછો ?' એમ કહી આશીર્વાદ આપ્યા. એટલામાં નૈરોબી મંદિર આવી ગયું.
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems 
Gadhadã I-21:
Contemplating on God
"In addition, a devotee of God should contemplate on the form of God while eating, drinking, bathing, washing, walking and sitting - in fact, during all activities. He should particularly contemplate on God and continuously behold His form when there is no mental disturbance within. However, when there is some internal disturbance due to fluctuating thoughts, he should realise his own self to be distinct from the body, the indriyas, the antahkaran, their presiding demigods and the vishays. Only when those disturbing thoughts subside should he contemplate on the form of God."
[Gadhadã I-21]