યજ્ઞપુરુષ સ્મૃતિમંદિરે દર્શન કરીને સ્વામીશ્રીએ ગોલ્ફકારમાં વિરાજતાં પહેલાં વિવેકમુનિદાસ સ્વામીને બોલાવ્યા. તેમને સૂચન આપતાં કહ્યું : ‘ગઈકાલે રાત્રે લખ્યું હતું તેમાંથી (કોઈ પણ) એક (મુદ્દો) કાઢીને ‘અભાવ-અવગુણ ન લેવો.’ તે મુદ્દો ઉમેરી દેવો.’
વાત જાણે એમ હતી કે થોડા દિવસો બાદ મધ્યસ્થ કાર્યાલય તરફથી યોજાનાર ‘દિવ્ય સંનિધિ પર્વ’માં કાર્યકરોને 7 દિવસનું એક કૅલેન્ડર આપવાનું હતું. તે માટે ‘કેવા અગ્રેસર કાર્યકરોને જોઈને આપની દૃષ્ટિ ઠરે ?’ એ પ્રશ્નનો ઉત્તર સ્વામીશ્રીને લખવા આપ્યો હતો.
સ્વામીશ્રીએ તેના ઉત્તરમાં 7 મુદ્દા લખ્યા, પણ તેઓને અભાવ-અવગુણ ન લેવા વિષયક મુદ્દો ઉમેરવાની ઇચ્છા થઈ તેથી આ વાક્ય બોલ્યા હતા.
પછીથી વિવેકમુનિદાસ સ્વામીએ સ્વામીશ્રીને જ જે મુદ્દો યોગ્ય લાગે તે કાઢીને તેઓના શબ્દોમાં જ આ મુદ્દો લખી આપવા વિનંતી કરી. પણ સ્વામીશ્રીએ કોઈ મુદ્દો ન કાઢતાં છેલ્લા મુદ્દાને અંતે આ મુદ્દો ઉમેરી આપ્યો.
તેથી 7 દિવસના 7 મુદ્દા આ પ્રમાણે થયા :
1. દરેકમાં નિર્દોષબુદ્ધિ હોય.
2. દરેકમાં દિવ્યભાવ હોય.
3. ધર્મ-નિયમની દૃઢતા હોય.
4. ઉપાસનાની દૃઢતા હોય.
5. સેવાભાવી હોય.
6. ઘરમાં, પરિવારમાં, સત્સંગમાં સંપ રાખતો હોય.
7. દરેક ક્રિયામાં રાજીપાનો વિચાર રાખતો હોય અને અભાવ-અવગુણ તો લેતો જ ન હોય.
તેઓએ પૂર્વે કયા મુદ્દાઓ લખી આપ્યા છે તે પણ તેઓને યાદ હશે તો જ અત્યારે તેઓ એક ચોક્કસ મુદ્દો ઉમેરવાનું સૂચન કરી શકે. સ્વામીશ્રી કેવળ લખવા ખાતર નથી લખતા, પણ આપણે ખરેખર એ પ્રમાણે વર્તીશું એવી આશા સાથે તેઓ લખે છે.