તા. 26-8-2017, રોબિન્સવિલ
શિબિરના આજના સત્રમાં સ્વામીશ્રી સાથે પ્રશ્નોત્તરીનો દોર શરૂ થયો.
પ્રશ્ન : ‘આપને સાધુ થવાની પ્રેરણા કેવી રીતે મળી ?’
સ્વામીશ્રી કહે : ‘પ્રમુખસ્વામી મહારાજ એકાદશીના દિવસે અમદાવાદ જતા હતા, તે જ ડબ્બામાં હું હતો. મને એમનો પરિચય હતો પણ ગાઢ પરિચય ત્યાં થયો. તેમણે મને ત્યાગ-વૈરાગ્યની વાતો કરી કે આ સંસારમાં પડવા જેવું નથી વગેરે. સાથે એકાદશી કરવાની પણ વાત કરી. આમ, પહેલી પ્રેરણા પ્રમુખસ્વામી મહારાજે આપી. પછી યોગીબાપાએ ફોલોઅપ કર્યું.’
પ્રશ્ન : ‘આપને જીવનમાં ક્યારેય મૂંઝવણ થઈ છે ?’
સ્વામીશ્રી કહે : ‘મૂંઝવણ તો થાય, પણ એવી નહીં. સાત્ત્વિક મૂંઝવણ. આવી મૂંઝવણ પણ એક-બે વાર થઈ હતી, રોજ નહીં.’
પ્રશ્ન પુછાયો કે ‘આપને પોતાના માટે કોઈ મૂંઝવણ થઈ હતી ?’
‘ના.’ પછી હાથ હલાવીને કહે : ‘બાપા મળ્યા એટલે કાંઈ નહીં.’ અર્થાત્ એવી કોઈ મૂંઝવણ થઈ જ નથી.
પ્રશ્ન : ‘આપ અને પ્રમુખસ્વામી મહારાજ એક જ છો, તેવું કેવી રીતે સમજવું ?’
‘સમજણે કરીને, જ્ઞાને કરીને.’ પછી કહે : ‘શાસ્ત્રીજી મહારાજ, યોગીજી મહારાજ અને પ્રમુખસ્વામી મહારાજ બધા બહારથી જુદા લાગે, સ્વરૂપે તો બધા એક જ છે, પણ લાઇનમાં આવે, પ્રમુખસ્વામી મહારાજને ઉપરવટ થઈને નહીં.’
પ્રશ્ન : ‘જ્ઞાન થતાં વાર લાગે છે, અનુભવની અપેક્ષા રહે છે, તો તે યોગ્ય છે ?’
સ્વામીશ્રીએ કહ્યું : “શાસ્ત્રીજી મહારાજે વાત કરી ‘સત્પુરુષ પૃથ્વી પરથી કદી જતા જ નથી.’ એમાં કરોડો વર્ષનું આવી ગયું. ગુણાતીતાનંદ સ્વામીએ વાત કરી - ‘દસ-વીસ પેઢી તો રહેશે જ.’ અને એના પુરાવા શાસ્ત્રોમાંથી અને પ્રગટ ગુરુહરિના મુખે આપણે સાંભળીએ છીએ.’ યોગીબાપાએ પણ કહ્યું - ‘સત્પુરુષ ભવિષ્યમાંય રહેશે.’ એમાં વિશ્વાસ લાવવો પડે. અને વિશ્વાસ કેમ ન આવે ? આવા ગુરુ છે. અને તેમાં જૂઠું બોલવાનું કારણ શું ?! આવી બાબતમાં જૂઠું બોલાય પણ નહીં, નહીં તો બહુ ગરબડ થાય. વિશ્વાસથી કામ લેવું પડે, પછી અનુભવ થાય.”
તરત જ પ્રશ્ન પુછાયો : ‘પહેલાં અનુભવ કરાવો તો ભીડો ઓછો પડે ને ?’
‘ના, ક્રમમાં જ થાય.’ સ્વામીશ્રી કહ્યું.