પ્રેરણા પરિમલ
યોગીચરિતમ્ - ૧૦૨
મુંબઈ, તા. ૨૩-૮-'૬૧
અક્ષરમૂર્તિ ગુણાતીતાનંદ સ્વામીનું હસ્તલિખિત જીવનચરિત્ર વંચાતું હતું, તે સાંભળી સ્વામીશ્રી બહુ જ રાજી થતા અને પ્રસંગે પ્રસંગે હાથની તાળી પાડતા જાય. (પહેલી આંગળી અને અંગૂઠો ભેગા કરી) ઉપદેશ મુદ્રામાં હાથનું લટકું કરી, હલાવતા જાય અને આંખમાં હર્ષાશ્રુ ઉભરાતાં જાય. તેમાં પણ અક્ષરના મહિમાની વાતો આવે ત્યારે તો ખૂબ જ રાજી થઈ જાય અને બોલે, 'આવો સવાદ ક્યાંથી આવશે... સવાદના ટેહડા આવે છે...!'
કથામાં એક સંત નહોતા આવ્યા. તેમની તબિયત ઠીક ન હતી. ત્યારે સ્વામીશ્રી કહે, 'આ કથા એવી છે કે મારો રોગ અડધો મટી ગયો, પણ કોઈને વિશ્વાસ આવે નહિ. વૈદ્ય ડૉક્ટરોને ગોતે. કથાવાર્તાથી નિર્વિષયી થવાય છે.' મહારાજે કારિયાણી બારના વચનામૃતમાં પણ કહ્યું છે.'
આ રીતે સ્વામીશ્રી આ ચરિત્ર સાંભળી અત્યંત રાજી થતા હતા. ત્યાં કંપાલાના ત્રિભોવનદાસભાઈ સામે બેઠા હતા. તેમને સંબોધીને સ્વામીશ્રી એકદમ બોલ્યા કે 'આપણે મંડી પડવું, ત્રિભોવનભાઈ, ત્યાં રણશિંગુ આફ્રિકામાં વગાડજો હોં... નિર્દોષ બુદ્ધિનું...'
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems 
Gadhadã II-1:
The Very Essence of All The Scriptures
"As long as pleasant and unpleasant vishays do not appear to be equal, a devotee of God is said to be in the process of God-realisation. When they do appear to be equal, that devotee should be known to have attained God-realisation. When one relinquishes one's attachment to vishays and attains God-realisation, one should be known to have become fulfilled. This is the very essence of all of the scriptures, i.e., the Vedas, the Shãstras, the Purãns, the Itihãs, etc. Furthermore, this discourse which I have delivered before you is the fundamental principle of all of the scriptures. Thus, all devotees should firmly imbibe it in their lives."
[Gadhadã II-1]