પ્રેરણા પરિમલ
મૂર્તિમાં પ્રત્યક્ષ ભાવ
વડાગામમાં બપોરે ઠાકોરજીનો થાળ ચાલતો હતો. પ્રમુખસ્વામી મહારાજ પણ સૌની સાથે સાથે થાળ ગાવા બેસી ગયા. સ્વામીશ્રીએ જોયું કે થાળની ઊંચાઈ કરતાં ઠાકોરજીનું આસન નીચું હતું. એટલે તરત જ બીજાને આદેશ આપ્યા વગર જાતે જ ઢીંચણિયા ઉપર ઠાકોરજીને પધરાવીને સપ્રમાણ ઊંચાઈ કરી. ત્યારબાદ અનિમેષ નયને સૌની સાથે સાદ પુરાવતાં પુરાવતાં સ્વામીશ્રી થાળ વચ્ચેના અવકાશમાં : 'દયાળુ પ્રભુ શ્રીજીમહારાજ ! જમો, મહારાજ ! સ્વામી ! દયાળુ ! જમો. વનમહોત્સવના મીઠા મેવા જમો.' વગેરે શબ્દો દ્વારા મહારાજની સંભાવના કરતા હતા. અંતે થાળ પણ જાતે જ ધરાવ્યો.
Vachanamrut Gems 
Loyã-17:
Means to Develop an Aversion For The Panchvishays
Then Muktãnand Swãmi asked another question, "Mahãrãj, how can such an aversion for the panchvishays be developed?"
Shriji Mahãrãj explained, "The principal means for developing such an aversion for the panchvishays is the knowledge of God's greatness, and thereafter, ãtmã-realisation and vairãgya."
[Loyã-17]