પ્રેરણા પરિમલ
કંઠી અધિક છે...
તા. ૧૬-૪-૨૦૦૫, ગઢડા
મુલાકાત દરમ્યાન એક હરિભક્ત આવ્યા હતા. તેઓ મોબાઈલની એજન્સી ધરાવે છે. તેઓનો સુપુત્ર સાથે હતો. હરિભક્તે કહ્યું : 'આ દીકરો મોબાઈલની એજન્સી સંભાળે છે.' સ્વામીશ્રીએ ગળામાં હાથ ફેરવતાં કહ્યું : 'કંઠી ક્યાં છે ?' હકીકતમાં કંઠી હતી નહીં. સ્વામીશ્રીએ તરત જ કહ્યું કે 'મોબાઈલ જેમ ખિસ્સામાં સતત સાચવે છે, એમ કંઠી પણ ગળામાં સાચવવી. મોબાઈલ કરતાં પણ કંઠી અધિક છે. માટે કંઠી, સત્સંગ ખાસ સાચવવો અને મંદિરે પણ નિયમિત જવું, રવિસભામાં પણ જવું.'
Vachanamrut Gems
Gadhadã III-21:
Through Bhagwat dharma the Jiva attains God's abode
“Dharma is of two types: One is nivrutti dharma and the other is pravrutti dharma. In turn, these two types of dharma can either be related to God or not related to God. Of these two, the type of dharma that is related to God is the one that was adopted by Nãrad, the Sanakãdik, Shukji, Dhruv, Prahlãd, Ambrish, and other devotees. It is this dharma that is known as bhãgwat dharma or ekãntik dharma. In fact, this type of dharma is not different from bhakti; they are both one. The type of dharma that the avatãrs of God come to establish is this very same dharma. On the other hand, the dharma of one’s caste and ãshram alone is extremely inferior compared to bhãgwat dharma, because it is through bhãgwat dharma that the jiva crosses God’s mãyã and attains the abode of Purushottam. Therefore, the eminence of bhãgwat dharma and bhakti is the same, and the fruits of both are exactly the same as well. It is in this way that the greatness of bhakti and dharma are the same. In comparison, though, the dharma of one’s caste and ashram on its own is extremely weak, and its fruits are also temporary.”
[Gadhadã III-21]