પ્રેરણા પરિમલ
દિગંતમાં ડંકા - ૧૬
નૈરોબી, તા. ૧૫-૨-'૭૦
રોજ સાંજે લગભગ ૪.૦૦ વાગે યોગીજી મહારાજ મંદિરના કમ્પાઉન્ડમાં ફરવા નીકળતા. ખુરશીમાં - 'વ્હિલચેર'માં બેસીને જ ફરતા. પણ ખુલ્લી હવા મળે, એવો ડૉક્ટરોનો આગ્રહ રહેતો.
મંદિરની પાછળના ભાગમાં આવ્યા. કોઈએ અહીંથી સ્વામીશ્રીને મંદિરનાં શિખરો બતાવ્યાં. તે જોઈ સ્વામીશ્રી કહે,
'આ ધજા નાની છે, માટે મોટી કરો.'
સ્વામીશ્રીને મોળી વાત ગમતી નહિ. ઠાકોરજી માટે દરેક વસ્તુ વ્યવસ્થિત અને સુંદર હોવી જોઈએ. ધજા પણ સુંદર મોટી, કોઈની નજરમાં આવે - દર્શન કરે તેનું પણ કલ્યાણ થઈ જાય. મંદિરમાં આરતી ટાણે નગારાં - ઝાલર પણ સારા વાગવાં જોઈએ, ઘંટારવ થવો જોઈએ, એવો સ્વામીશ્રીનો આગ્રહ. આમ, દરેક બાબતમાં ઠાકોરજી જ એમનું લક્ષ્ય રહેતું, તેથી કોઈ મોળી વાત એમને ગમતી નહિ.
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems 
Gadhadã III-14:
Right kind of Company
Thereafter Gopalanand Swami asked, “During one's childhood or during one's youth, what type of company should be sought?”
Shriji Maharaj answered, "Both should affectionately keep the company of a person who is senior in age; is firm in dharma, gnan and vairagya, and has deep affection for God."
[Gadhadã III-14]