પ્રેરણા પરિમલ
યોગીચરિતમ્ - ૨૪
સુવાચારી, તા. ૫-૫-'૫૯
અહીં રાત્રે સભામાં યોગીજી મહારાજ વાતો કરી રહ્યા હતા. એક સ્થાનિક હરિભક્તની વૃત્તિ કથામાં નહોતી. તેઓ કહે, 'ક્યાં વૃત્તિ ગઈ ? સાધુ આવ્યા તે ધર્માદો દેવો પડશે, એમ થતું હશે ? ભાઈ ! પાંચ રૂપિયાની વાત નથી. આ તો આત્યંતિક કલ્યાણ કરવું છે, અભયદાન દેવું છે. રસોઈ લેવા, ધર્માદો લેવા નથી આવ્યા. આ ઝાડ જોવા નથી આવ્યા. (ઝાડ નીચે બિરાજમાન થયા હતા.) જ્યાં સત્પુરુષનાં પગલાં નથી પડ્યાં તે ભૂમિ મસાણ કહેવાય. સત્પુરુષ જીવના કલ્યાણ માટે પધારે છે. રસોઈનો, ધર્માદાનો સ્વાર્થ નથી. એક જીવના કલ્યાણનો સ્વાર્થ છે. આ ઝાડ નીચે બેઠા છીએ તે સંસ્કાર પડ્યા. તે અક્ષરધામમાં જશે. અનાદિ મૂળ અક્ષરમૂર્તિ ગુણાતીતાનંદ સ્વામી વંથળી જતા હતા તે બાવળિયો જોઈને બોલ્યા, 'ક્યાં બાવળિયો ને ક્યાં અક્ષરધામ ! એમ સંસ્કાર લાગે...'
- સાધુ ઈશ્વરચરણદાસ
Vachanamrut Gems
Sãrangpur-14:
Overcoming Laziness and Infatuation
"Remember, if a person remains careless, then even if he is a devotee of God, the two enemies of laziness and infatuation would not fail to hinder him. For example, when one drinks alcohol or bhang, then just as a non-believer becomes intoxicated, a devotee of God would also become intoxicated and delirious. In the same manner, just as alcohol and bhang in the form of laziness and infatuation hinder a non-believer, they hinder a devotee of God as well. The only difference, however, between a non-believer and a devotee of God is that a non-believer cannot eradicate these two enemies, whereas a devotee can overcome them if he remains vigilant in his efforts. That is the advantage a devotee of God has. Nevertheless, he is not better if he remains careless, even if he is a devotee of God."
[Sãrangpur-14]