મંદિરના આજીવન સેવક નારાયણભાઈને મળ્યા. નારાયણભાઈએ છ મહિના સુધી પાકાં ધારણાંપારણાં કર્યાં હતાં. અને પારણાં વખતે પણ પત્તરમાં એક જ વખત લેવાનો નિયમ રાખ્યો હતો. સ્વામીશ્રીના સ્વાસ્થ્ય માટે તેઓએ આ તપ કર્યું એમાં ૨૨ કિલો વજન તેઓનું ઊતર્યું હતું.
સ્વામીશ્રીએ તેઓને આશીર્વાદ આપ્યા અને પારણાં કરાવ્યા અને ત્યારપછી ટકોર કરતાં કહ્યું કે 'શરીર પાછુ વધી ન જાય એ જોજે.'
'આપ કહો તો પાછા ધારણાંપારણાં ચાલુ રાખું.'
'ધારણાંપારણાં કરતાં કન્ટ્રોલ કરવાનું રાખો.' સ્વામીશ્રીએ સ્થૂળકાય ધરાવતા પ્રત્યેક વ્યક્તિ માટે જાણે કે સૂત્ર આપ્યું.
સ્વામીશ્રી આગળ કહે : 'જાડા માણસો ખાય એટલે એવું ને એવું થઈ જાય. એટલે માપમાં રાખે તો સારું. નારાયણ ! અખંડ જાણપણારૂપ દરવાજે રહેજે. સંતો તને પ્રેમથી પીરસવા આવશે. એમને પ્રેમ આવી જશે અને જમાડ જમાડ કરશે, પણ તારે પગે લાગીને કહી દેવું કે મહેરબાની કરીને મને ન પીરસશો. જો આવી દૃઢતા રાખીશ તો જ તારું નહીં વધે. સંતો તો કહેશે દેરીનો પ્રતાપ છે તને કંઈ નહીં થાય, પણ તારે સાંભળવું જ નહીં. જો આ રીતે કંટ્રોલ રાખીશ તો જ તારું શરીર માપમાં રહેશે.' (૧૦-૧૧-૨૦૦૪, ગોંડલ)