પ્રેરણા પરિમલ
સ્વામીશ્રી પત્ર વાંચવામાં...
સ્વામીશ્રી પત્ર વાંચવામાં તલ્લીન હતા અને એવામાં હરિ નામનો એક બાળક સ્વામીશ્રી પાસે આવી ગયો. પત્ર વાંચી રહેલા સ્વામીશ્રીને કહેઃ 'બાપા ! મારે એક વાત કહેવી છે.'
'એક શું કામ, બે કરને !' પત્ર વાંચી રહેલા સ્વામીશ્રી માટે આમ તો આ બાળક ખલેલરૂપ હતો, પરંતુ સ્વામીશ્રીએ એ બાળકને નિરાશ ન કર્યો. એની વાતમાં તરત ભળી ગયા. એની વાત સાંભળવા માટે સ્વામીશ્રીએ ચશ્માં ઉતારી નાખ્યા. પત્ર એક બાજુ મૂકી દીધો અને ધ્યાનપૂર્વક સાંભળવા લાગ્યા. હરિ માંડ માંડ ગુજરાતી બોલતો હતો. અંગ્રેજી છાટવાળા એના ગુજરાતીમાં સ્પષ્ટ સંભળાય એવો કોઈ એક શબ્દ હોય તો એ હતો - ભગતજી મહારાજ. 'ભગતજી મહારાજ ચૂરમું જમી ગયા' - એ પ્રસંગ હરિએ જેવો અને જેટલો આવડતો હતો એટલો સ્વામીશ્રીને કહી સંભળાવ્યો.
સ્વામીશ્રી પણ એ ચૂરમાવાળા પ્રસંગને ધ્યાનથી સાંભળતા રહ્યા. 'ચૂરમું' અને 'ભગતજી મહારાજ' આ બે શબ્દોને લીધે સ્વામીશ્રી આખો પ્રસંગ પકડી શક્યા અને છતાં હરિના આખા પ્રસંગને સ્વામીશ્રીએ ધ્યાનપૂર્વક સાંભળ્યો.
હરિએ પ્રસંગ પૂરો કર્યો. સ્વામીશ્રીએ એને નજીક બોલાવ્યો. હસતાં હસતાં આશીર્વાદ આપીને રમૂજ કરતાં કહેઃ 'હરિ! તારે એવું કરવું ઘરમાં, અને પછી સંતાઈ જવું.'
બાળકોને આ રીતે પ્રેમ અને હૂંફ આપીને પ્રોત્સાહિત કરવાની, સત્સંગથી અભિમુખ કરવાની સ્વામીશ્રીની કળા અદ્ભુત છે.
(તા. ૨-૫-૨૦૦૪, રવિવાર, લંડન)
Vachanamrut Gems 
Gadhadã III-2:
Developing Conviction in the Guru
“Thus, even after attaining this satsang – which is rare for even Brahmã and others – affection for objects other than God still remains because the person has not developed as firm a conviction for the manifest form of God as he has for the non-manifest form of God. That is why the Shrutis state: ‘If a person develops conviction in the guru – who is the manifest form of God – in the same way that he has conviction in the non-manifest demigods, then, as a result, he attains all of the arthas which are described as attainable.’ In fact, when he attains the company of such a Sant, he has, while still alive, attained He who was to be attained after death. That is to say, he has attained that which is called the highest state of enlightenment, or liberation, while being alive.
[Gadhadã III-2]