તા. 7-12-2017, ધોળકા
સાંજે સ્વામીની વાતોની ઍપ(App)ની ગોષ્ઠિમાં 6/251મી વાતના સંદર્ભમાં સંતોએ સ્વામીશ્રીને પૂછ્યું : ‘હાર પહેરાવે, વખાણ કરે... એ રાજીપો ખોટો નથી... બરાબર ને ?’
સ્વામીશ્રી : ‘એને આગળ લઈ જવા માટે. મોક્ષ કરવો છે. એને બીજી ચોપડીમાંથી પાંચમી ચોપડીમાં લઈ જવો છે. બધો રાજીપો કામનો છે. લેવલ જુદાં છે. એક 10ના આંકડા પર ઊભો હોય અને બીજો 25 પર ઊભો છે. 10 થી 25માં જાય એટલે રાજીપો દેખાય સરખો, પણ 10 પર હોય ને 50 પર હોય તેનો રાજીપો જુદો છે - રાજીપો ખોટો નથી, દંભ નથી, સાચો જ છે. પણ કક્ષા પ્રમાણે એને રાજીપાનું ફળ મળે.’
પ્રશ્ન : “પ્રેમાનંદ સ્વામીએ કીર્તનો બનાવ્યાં અને મહારાજને કહ્યું : ‘આ મૂર્તિ અંતરમાં અખંડ રહે.’ ત્યારે મહારાજે કહ્યું : ‘એનાં સાધનો જુદાં !’ તો એ સાધનો કયાં ?”
સ્વામીશ્રી : ‘આત્મારૂપ. ત્યાંથી શરૂ થાય. બીજા બધાં (સાધનો) દેહભાવનાં, બહુ ટકે નહીં. આત્મારૂપ વર્તે તો પાછો પડે નહીં. આગળ ને આગળ વધે. દેહરૂપ ને આત્મારૂપમાં બહુ તફાવત છે. ઓલ્યો (દેહભાવવાળો) ગમે તેવો દેખાય; આપણને બધાને લાગે કે આના પર બહુ રાજી. અને આત્મારૂપ વર્તતો હોય તો દેખાય નહીં...’
પ્રશ્ન : ‘આત્મારૂપ સમજવાથી રાજીપાની શરૂઆત થાય તો પછી રાજીપો આગળ ક્યાં અટકે છે ?’
સ્વામીશ્રી : ‘સાધનો એ જ કરવાનાં, પણ આત્મારૂપે જ !’
પ્રશ્ન : ‘રાજીપો ન બતાવો, તો પણ રાજી છો, તે કેવી રીતે ખબર પડે ?’
સ્વામીશ્રી : ‘તમને અનુભવ થાય. રીતસર, કે સ્વામી મારી પાસે જ છે. મારી ભેગા જ છે.’
પ્રશ્ન : ‘સાક્ષાત્કાર થાય તોપણ પ્રત્યક્ષની તાણ રહેવી જોઈએ, બરાબર ને ?!’
સ્વામીશ્રી : ‘પ્રત્યક્ષ ને પરોક્ષ એક જ મનાય તો થાય. તેમાં સહેજ પણ ફેર પડે તો તાણ ન રહે.’
ઉપસ્થિત સંતોને અનુભૂતિ થઈ કે આજે પુનઃ એ જ ગુણાતીતાનંદ સ્વામી પોતે કરેલી વાતોને વધુ ઊંડાણ આપી રહ્યા છે.