પ્રેરણા પરિમલ
પ્રગટ બ્રહ્મસ્વરૂપ મહંત સ્વામી મહારાજની પ્રેરક પ્રસંગ-સ્મૃતિઓ
તા. 6-12-2017, ધોળકા
સ્વામીશ્રીના ભોજન પછી સેવક સંતે એક રસપ્રદ પ્રસંગ કહ્યો :
“ભાવનગરથી વકીલ બાપુનો ફોન આવ્યો કે ‘સ્વામી ! જો અત્યારે વરસાદ પડશે તો ખેડૂતોએ વાવેલા કપાસને ખૂબ નુકસાન થશે, આશીર્વાદ આપો કે એવું ન થાય.’ સ્વામીશ્રીએ આશીર્વાદ આપ્યા. વકીલ બાપુને પ્રમુખસ્વામી મહારાજના વખતથી આવા ઘણા અનુભવ... તેથી પૂર્ણ વિશ્વાસ હતો.
તે જ રણકતા વિશ્વાસથી તેમણે તેમના સુરતના એક મિત્રને આ વાત કરી હતી કે ‘મારા ગુરુએ આશીર્વાદ આપ્યા છે. ‘ઓખી’ ચક્રવાત હવે દરિયામાં સમાઈ જશે ને ગુજરાતમાં બહુ નુકસાન થશે નહીં.’
પેલા ગુણભાવી મિત્રને તો આ વાત સહેજે મનાઈ નહીં. વકીલ બાપુ કહે : ‘કાલે જોઈએ.’
બીજે દિવસે સવારે પેલા મિત્ર તો આશ્ચર્યમાં ગરકાવ થઈ ગયા. હવામાન ખાતાની પૂરી આગાહી હતી કે ‘આ ભયંકર ચક્રવાત છે ને ત્રાટકવાનું જ છે.’ પણ તેણે માર્ગ બદલી દીધો હતો ને ખરેખર દરિયામાં સમાઈ ગયું હતું ! તેમણે વકીલ બાપુ આગળ કાનની બૂટ પકડી, મનોમન સ્વામીશ્રીનાં ચરણોમાં નમન કર્યાં.”
સ્વામીશ્રીએ અત્યારે હસતાં હસતાં, હાથની એક્શન કરીને બતાવ્યું : ‘એક માઇલ ચાલીને આમ (કાટખૂણે) વળી ગયું.’
‘સમરથ શું ન કરે ! પ્રભુ પલમાં ચાહે સો કરે !’
એ જ ભાવથી નીલકંઠજીવનદાસ સ્વામી કહે : ‘બધું આપના હાથમાં છે.’
સ્વામીશ્રીની દાસત્વભક્તિ તરત બોલી ઊઠી : ‘ભગવાનના હાથમાં છે.’
Vachanamrut Gems
Gadhadã III-27:
My Intense Aversion: Egotism, Jealousy and Anger
“Egotism, jealousy and anger – these three vicious natures are much more detrimental than even lust. Why? Because the Sant may have compassion on a lustful person, but he will not have compassion on an egotistical person. In addition, jealousy and anger are evolved from egotism. Therefore, egotism is a major vice. Furthermore, one does not fall from Satsang due to lust as one does due to egotism. For example, there are many householder devotees in our Satsang – and they continue to remain in Satsang. So, I always have an intense aversion for these three: egotism, jealousy and anger. You will find this verified in My spoken words which have been written down. Also, if you reflect upon them, then you will realise this to be true as well. Therefore, one should eradicate egotism by realising the greatness of God.”
[Gadhadã III-27]