એક વખત પ્રમુખસ્વામી મહારાજ સુરત જિલ્લામાં સાંકરી ગામમાં વિરાજમાન હતા. ત્યારે ઉકાઈ ખાતે સંસ્થા દ્વારા ચાલતા છાત્રાલયના વિદ્યાર્થીઓ સ્વામીશ્રીનાં દર્શને આવ્યા હતા. એ આદિવાસી ભાઈઓ હતા. સ્વામીશ્રીએ છાત્રાલયના સંચાલનની બધી વિગતો પૂછી. પછી ખોરાક અંગે પૂછ્યું : 'સવારે નાસ્તો શો આપો છો ?'
'બટાકા પૌંઆ, ચણા... દૂધ વગેરે આપીએ છીએ.'
'દૂધ કેવું આપો છો ?'
'સહેજ પાતળું આવે છે.' સંચાલકે કહ્યું.
'ના, એવું ન ચાલે. છોકરાઓનું શરીર બગડે એવું ન કરવું. ખોરાક સારો મળે, શરીર સારું રહે, અભ્યાસ સારો કરે અને સંસ્કાર સારા મળે. આ વસ્તુ ઉપર બરાબર ધ્યાન રાખવું, એ માટે ખર્ચ થાય તો વાંધો નહીં.'
ગરીબ આદિવાસી બાળકોના વિદ્યાર્થી જીવનના સ્વાસ્થ્યની ખેવના સાથે તેમને જે સંસ્કાર પ્રાપ્ત થાય, તેની આગળ પૈસા તો તુચ્છ છે.