પ્રેરણા પરિમલ
સ્વામીશ્રી અને સંતોઃ ૨
સને ૧૯૮૪માં ગોંડળ મંદિરના મહંત બાલમુકુન્દ સ્વામીનું કિડનીમાંની પથરીનું ઓપરેશન રાજકોટમાં કરાવવામાં આવ્યું. પરંતુ કારણવશાત્ એમની તબિયત અત્યંત ગંભીર બની ગઈ. સ્વામીશ્રીએ એમને તાત્કાલિક મુંબઈ તેડાવી લીધા. બાલમુકુન્દ સ્વામી મુંબઈ પધારે એ પહેલાં એમણે ડૉ. કિરણ દોશીને સર્વ પ્રકારની વ્યવસ્થા તૈયાર રાખવા જણાવ્યું. અને જ્યારે એમ્બ્યુલન્સ વાન મંદિરે આવી પહોંચી ત્યારે એ સામે ગયા. બાલમુકુન્દ સ્વામીના કપાળમાં ચાંદલો કર્યો. સાથે ઠાકોરજી હતા. એમનાં દર્શન કરાવતાં કહે, 'ઠાકોરજીનાં દર્શન થઈ ગયાં, હવે સારું થઈ જશે. હૉસ્પિટલ પહોંચી જાવ. મહારાજ રક્ષા કરશે.'
સ્વામીશ્રી બાલમુકુન્દ સ્વામીની ખબર કાઢવા હૉસ્પિટલમાં પધાર્યા હતા. જ્યારે એમને મંદિરે પાછા લાવ્યા, ત્યારે તો રોજ નિયમિત રીતે ખબર કાઢતા.
Vachanamrut Gems
Gadhadã III-27:
All-in-one - The extremely divine bliss of God
“The pleasures associated with sights, sounds, smells, tastes and touch are all found to co-exist in one place – the blissful and divine form of Purushottam Bhagwãn. When we have the darshan of that form of God, we can enjoy the bliss of that beauty, as well as the bliss of the other four types of vishays, i.e., sounds, touch, etc. That gratification occurs simultaneously. With worldly vishays, however, when one indulges in one vishay, one receives the gratification of only that vishay, but not of the others. Thus the pleasures of worldly vishays are found separately. Moreover, those pleasures are futile, perishable and ultimately the cause of extreme misery. But in God, one enjoys the bliss of all of the vishays simultaneously. That bliss is extremely divine; it is eternal and imperishable. Therefore, a spiritual aspirant should develop vairãgya towards the worldly vishays and become totally attached to the divine and blissful form of God.”
[Gadhadã III-27]