પ્રેરણા પરિમલ
પ્રેમ અને નિષ્ઠાને સદા બિરદાવે
કોઈ ઉમળકાથી સેવા લખાવવા આવે ત્યારે હરિભક્તની નિષ્ઠા જોઈ સ્વામીશ્રીને આનંદ જરૂર થાય. પણ સેવા લખાવનાર એ હરિભક્તની સ્થિતિનો વિચાર કર્યા વગર સ્વામીશ્રી ન રહે. એના રોજિંદા વ્યવહારમાં એ ભક્ત જરા પણ તકલીફમાં ન મુકાય એની સ્વામીશ્રીને ભારે કાળજી. એ હરિભક્તની નિષ્ઠાને ખૂબ પ્રેમથી બિરદાવે પણ એની સેવાની રકમ આગ્રહપૂર્વક ઓછી કરાવે. એક વખત એક સામાન્ય સ્થિતિના હરિભક્ત સેવા લખાવવા આવ્યા. સ્વામીશ્રીએ એમની આવક અંગેની વિગત પૂછી. હરિભક્તે જવાબ આપ્યો : 'ભિક્ષા માગીને ગમે તેમ કરીને પૂરા કરીશ.' એમની ભાવના જોઈને સ્વામીશ્રી રાજી થયા. પણ એમણે એ ભાઈની સેવાની રકમ તો ઓછી જ કરાવી નાખી.
રાજકોટ મંદિરની સેવા નોંધાતી હતી ત્યારે વૃદ્ધ ડાહ્યાભગત આવ્યા. સ્વામીશ્રીએ પૂછ્યું : 'શું કરો છો ?'
ભગતે કહ્યું : 'કારખાનામાં પગી છું.' અને આગ્રહથી એમણે ૧૦૧ રૂપિયા લખાવ્યા. પ્રેમ અને નિષ્ઠાથી સેવાનો આગ્રહ કરનારને સ્વામીશ્રી શી રીતે રોકે ? એમણે ભગતની નિષ્ઠા અને સેવાને પ્રેમપૂર્વક બિરદાવ્યાં.
Vachanamrut Gems
Gadhadã III-38:
The Universal Principle of Becoming Happy
“Greed for wealth and other things, desires to associate with women, attachment of the tongue to various tastes, the belief that one is the body, affection for kusangis and attachment to one’s relatives – one who possesses these six characteristics will never become happy, either in this life or even after death. Therefore, one who desires to be happy should eradicate such swabhãvs, maintain nivrutti, and not keep the company of equals. One should also attach one’s jiva to the Bhakta of God – the great Sant – who does not identify his self with the body, who possesses vairãgya, and who feels that he has transgressed a major injunction of God even if he has transgressed a minor injunction. One should act according to his command by thought, word and deed. Also, one should certainly avoid the vishays, and in no way should one allow them to come near by abandoning one’s niyams. If one does begin to associate with the vishays, one will certainly fall. This should be accepted as a universal principle.”
[Gadhadã III-38]